Vörð
Słownik staronordyjski - vörð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vörð" (lub vǫrð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vörð (vǫrð)
- f., pl. varðir and verðr, [Engl. ward], prop. a woman under tutelage, a wife; only in the allit. phrase, vörðr and verr, wife and husband, a wedded pair; eigut þær varðir vera, these women have no husbands, Gsp.; mik veiztu verða (i. e. varða, gen. pl.) ver-gjarnasta, Þkv, 13; þótt varðir vers (wedded women) fái sér hós eða hvars, LS. 33; at ek þatki vannk er vörð (vörðr Ed.) né ver vinna knátti, I had no intercourse of wife and husband with him, i. e. no hjúskapar-far, Gkv. 3. 3; þá er Var ok Syn verðr (acc. pl.) at nefna, then are V. and S. the fairies to be named, Edda (gl.)
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vörð może być bardziej dokładnie napisane jako vǫrð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- lit.
- literally.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- prop.
- proper, properly.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Gsp.
- Getspeki Heiðreks. (A. II.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)