Vörnuðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vörnuðr" (lub vǫrnuðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vörnuðr (vǫrnuðr)

m. a warning; bjóða vörnuð, to bid one beware, Akv. 8, Sighvat.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vörnuðr może być bardziej dokładnie napisane jako vǫrnuðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᚱᚾᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich