Yfir-hökull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "yfir-hökull" (lub yfir-hǫkull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

yfir-hökull (yfir-hǫkull)

m. an over-mantle, a surplice, Ám. 15.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego yfir-hökull może być bardziej dokładnie napisane jako yfir-hǫkull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚠᛁᚱ-ᚼᚢᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich