Ýmis-gjarn
Słownik staronordyjski - ýmis-gjarn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ýmis-gjarn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ýmis-gjarn
- adj. wayward, [cp. Dan. vægel-sindel], Hsm. 10. 3.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘᛁᛋ-ᚴᛁᛅᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Hsm.
- Hugsvinns-mál. (A. III.)