Önd-vegi
Dicionário de Nórdico Antigo - önd-vegi
Significado da palavra Nórdico Antigo "önd-vegi" (ou ǫnd-vegi)
Como definido pelo dicionário Cleasby & Vigfusson de Nórdico Antigo para Inglês:
A palavra Nórdico Antigo önd-vegi pode significar:önd-vegi
- önd-vegi (ǫnd-vegi)
- and önd-ugi, n. [from and- (opposite) and vegr]:—an ‘opposite-seat,’ high-seat, so called because two seats are placed opposite to one another; in ancient timbered halls the benches were placed longways, running along the walls of the halls (sec bekkr), with the two seats of honour in the middle facing one another; the northern bench facing the sun, was called öndvegi it æðra, the higher or first high-seat, the opposite or southern bench being it úæðra, the lower or second high-seat; the two high-seats were the most honoured places in the hall, and a chief guest used to be placed in the southern high-seat. In England the master and mistress sitting opposite one another at each end of the table may be a remnant of this old Scandinavian custom. The sides of the high-seat were ornamented with uprights (öndugis-súlur) carved with figures, such as a head of Thor or the like; these posts were regarded with religious reverence; many of the settlers of Iceland are said to have taken the high-seat posts with them, and when near Iceland to have thrown them over-board to drift ashore, and where they found them, there they took up their abode. When a man of rank died, the son, after all rites performed, solemnly seated himself in his father’s seat, as a token of succession: in Vd. ch. 23, the sons sat not in the father’s seat before they had avenged his death.
- önd-vegi (ǫnd-vegi)
- B. References in illustration of this: Þorgerðr sat á tali við Þorstein bróður sinn í öndvegi, Ísl. ii. 200; var þeim Illuga ok sonum hans skipat í öndvegi, en þeim brúðguma á annat öndvegi gegnt Illuga, konur sátu a palli, 250; Guðmundr sat í öndvegi, en Þórir Helgason gagnvart honum, en konur sátu á palli, brúðr sat á miðjan pall, etc., Lv. 37; á hinn úæðra bekk gagnvert öndugi mínu (better, ‘útar frá öndnginu,’ v. l.), Nj. 129; þat var forn siðr í Noregi ok svá í Danmörk ok Svíþjóðu, at konungs hásæti var á miðjan langbekk í veizlustofum, sat þar dróttning til vinstri handar konungi, var þat kallat konungs öndvegi …, annat öndvegi var á hinn úæðra pall, etc., Fms. vi. 439; af öllum hirðmönnum virði konungr mest skáld sín, þeir skipuðu annat öndvegi, Eg. 24; konungr tekr blíðliga við Hjálmari, ok skipar í öndvegi gegnt sér, Fms. iii. 79; þér mun skipat á inn óæðra bekk gegnt öndugi Rúts, Nj. 32; reis hann þá upp or rekkju ok settisk í öndvegi, Eg. 644; eta at ölkrásim ok í öndugi at senda, Akv. 36; nú skal presti bjóða ok konu hans til erfis, sitja skal hann í andvegi ok kona hans í hjá honum, n. G. l. i. 404; hann gékk í höllina ok sá þar sitja í öndugi Baldr bróður sinn, Edda 38; jarl gékk inn í stofuna, var þar fjölmenni mikit, þar sat í öndugi maðr gamall … jarl settisk öðrum-megin gagnvart Þorgný, Ó. H. 66; hann sá mann mikinn ok vegligan í öndvegi, Glúm. 336; ef maðr verðr dauðr, þá skal arfi í öndvegi setjask, Js. 75; heim skal búanda stemna ok til húss fara … stemni hann honum inn til andvegis, n. G. l. i. 217, 219: the saying, eigi verðr öllum í öndvegi skipað, it is not for all to sit on the high-seat, cp. Horace’s non cuivis homini contingit adire Corinthum.
- önd-vegi (ǫnd-vegi)
- COMPDS: öndugishöldr, öndvegissúla, öndvegissæti.
Ortografia: O livro Cleasby & Vigfusson usou a letra ö para representar a vogal original ǫ do Nórdico Antigo. Portanto, önd-vegi pode ser mais precisamente escrito como ǫnd-vegi.
Possível inscrição rúnica em Futark Jovem:ᚢᚾᛏ-ᚢᛁᚴᛁ
As runas do Futark Jovem foram usadas do século VIII ao XII na Escandinávia e em suas colônias ultramarinas
Abreviaturas usadas:
- ch.
- chapter.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- cp.
- compare.
- etc.
- et cetera.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Obras & Autores citados:
- Vd.
- Vatnsdæla Saga. (D. II.)
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)