Sól

Significado da palavra Nórdico Antigo "sól"

Como definido pelo dicionário Cleasby & Vigfusson de Nórdico Antigo para Inglês:

A palavra Nórdico Antigo sól pode significar:sól

sól

f., dat. sól, and older sólu; acc. with the article sólna, Edda 41, Ó. H. 216; sól is the Scandin. word, ‘sunna’ being only used in poets: [in Ulf. sauil occurs twice, Mark i. 32, xiii. 24; in A. S. poets sôl occurs once, see Grein; Dan.-Swed. sōl; Lat. sōl; Gr. ἥλιος.]

sól

A. The sun, Vsp. 4. 5, 57, Gm. 38; úlfrinn gleypir sólna. Edda 41; vedr var heitt af sólu, Ó. H.; sól skein í heiði, 216; nú vil ek heita á þann er sólina hefir skapat, FS. 59; hann lét sik bera í sólar-geisla í bana-sótt sinni ok fal sik á hendi þeim guði er sólina hafði skapat, Landn. 38.

sól

2. various phrases as to the sun’s course; fyrir sól, before sunrise, BS. ii. 241; einn morgin við sól, with the sun, about sunrise, Eg. 717; með sólu, id., BS. ii. 243; sól rennr á fjöll, K. Þ. K.: or mod., sól kastar á fjöll, the sun appears on the fells; or sól roðar, það roðar af sólu; sól rýðr, or rýðr fjöll, the sun reddens the fells, FmS. xi. 438 (sólar-roð), all denoting the moment before sunrise: of the sunrise, þá rann sól upp, Ó. H. 109; þá er sól ridr upp, n. G. l. i. 218: early in the morning, sól skapthá, shaft-high, Grág.; sól lítt farin, Ó. H.; sól lítt á lopt komin, Ld. 36: of noon, sól hátt á lopti, sól hæst á lopti, sól í suðri, sól í landsuðri, Landn. 276, Sturl. iii. 70, Al. 51: of the afternoon and evening, er sólina lægði, Eb. 172; lágr veggr undir sólina, a low wall under the sun (cp. skapthá sól, in the morning), Sturl. iii. 70: of the sunset, er sól settisk (sól-setr), Eb. 172; sól gengr (rennr) í ægi, the sun sinks into the sea, the phrase suits a coast-land towards the west, FmS. ii. 302, Al. 67; or sól rennr á viðu (or til viðar), towards the wood, in a wooded inland country, Hkr. iii. 227; sól affjalla, ‘the sun is off the fells,’ i. e. is after sunset.

sól

3. of the seasons; cp. the old Dan. phrase, solen bjerges, the sun is ‘mountained,’ sets over the fells; þá tognar dagr en sól vex, SkS. 234 (see sólar-gangr).

sól

4. sól = day; in the law phrase, fyrir ina þriðju sól, before the third sun, within three days, Grág. ii. 20, 24, Eb. 222, Eg. 723; til hinnar þriðju sólar, FaS. i. 20; er þrjár sólir eru af himni, when three suns are off the heaven, three days hence, Nj. 206.

sól

5. hann skyldi snemma upp rísa, ok fylgia sólu meðan hæst væri sumars, Lv. 43; þeir skyldi um nætr berjask, en eigi undir sólu, FmS. vii. 296; á þann bekk er vissi móti sólu, towards the south, FmS. vi. 439.

sól

6. at sólu, following the sun’s course, in due course, prosperously, opp. to andsælis (q. v.), ‘withershins;’ þér skyldið rétt horfa á sólina, ok draumr þinn skyldi þér at sólu ganga, Fb. ii. 298; Páll biskup var svá mikill gæfu-maðr, at honum gengu náliga allir hlutir at sólu (sölu = s́lu, Ed.) hinn fyrra hlut æfi sinnar, BS. i. 137: er náliga mun komið á enda æfi minnar, ok gengit áðr mart at sólu, 70; but wizards used to make a ring or walk against the sun’s course, saying charms, which was thought to work evil, see andsælis: gýgjar-sól (q. v.), a mock-sun, Sól.; auka-sólir, ‘eke-suns,’ mock-suns: a beam gener., skínn af sverði sól, Vsp. 51.

sól

II. the Sun-goddess. the sister of Máni and daughter of the giant Möndilföri, Vþm., Gm., Edda.

sól

☞ The sun as an object of worship and reverence:—the heathen Thorkel Máni, when on his death-bed, had himself carried out into the sun, and commended his spirit to the god who had made the sun, Landn. 38, see the citation above; sól ek sá … henni ek laut hinnsta sinni ægis-heimi í, I saw the sun and louted to him the last time in this world, Sól. So in Icel. at the present day children, immediately after getting out of bed in the morning, are made to run out of doors bare-headed, there to say a short prayer or verse, and when they return ‘bid good-day,’—a ‘good-day’ being not allowable till this is done; this is called to ‘fetch the good-morning,’ sækja góðan-daginn; the verse PasS. 3. 12 is set apart for this use; but the very words of this verse—á morni hverjum þá upp stend eg, fyrst eg stíg niðr fæti á jörð, færi eg þér hjartans þakkar-görð—were evidently suggested to the poet’s mind by, this beautiful and time-honoured custom then general, but now perhaps fast dying out.

sól

B. COMPDS: sólarár, sólaráss, sólarbruni, sólarfall, sólargangr, sólargeisli, sólarglaðan, sólargoð, sólarhiti, sólarhringr, sólarhvarf, sólarlag, sólarlítill, sólarljós, sólarrás, sólarroð, sólarseta, sólarsetr, sólarsinnis, sólarskin, sólarsteinn, sólarsuðr, sólartal, sólartár, sólaruppkoma, sólarupprás, sólaröLd.

Possível inscrição rúnica em Futark Jovem:ᛋᚢᛚ
As runas do Futark Jovem foram usadas do século VIII ao XII na Escandinávia e em suas colônias ultramarinas