1 á-hlaup
n. mostly in pl. onsets, onfalls, attacks; veita e-m á., Eg. 284; við áhlaupum (incursions) Dana, Fms. i. 28; at eigi veitti hann þau á. í bræði sinni, at geig sætti, Post. 686 B.
2 á-hlaup
β. a carnal assault, Stj. 71: metaph., með svá stórum áhlaupum, so impetuously, Fms. ix. 252.
3 á-hlaup
COMPD: áhlaupamaðr.