Dæll

Betydelsen av det fornnordiska ordet "dæll"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

dæll

adj. gentle, familiar, forbearing; this word is no doubt akin to deila (qs. deill), i. e. one who is easy ‘to deal with;’ vertu nú dæl (i. e. keep peace, be gentle) meðan ek em brautu, Nj. 52; ekki þótta ek nú dæll heima, I was not good to deal with at home, Fms. xi. 51; ekki d. viðfangs, not easy to deal with, Grett. 127; dæll (easy, affable) öllu lands fólki, Orkn. 184: engum þótti dælt at segja konungi hersögu, Fms. i. 41; þat er eigi svá dælt (easy) at taka Sigurð jarl af lífdögum sem at drepa kið eðr kálf, 53; þótti þeim dælla at taka þat er flaut laust, vi. 262; þótti nú sem dælst mundi til at kalla, er ungr konungr réð fyrir ríki, Eg. 264: the phrases, göra sér dælt við e-n. to put oneself on a free, familiar footing towards one; Þórðr görði sér d. við þau Þorvald ok Guðrúnu, Ld. 134; ek mun nú gera mér dælt um ráðagörð við þik, I will take the liberty to give thee straightforward advice, Nj. 216; hann görði sér við þá dælt, Grett. 144; mun dælt við mik þykja, ef þú ert eigi í för, they will pay me little heed, unless thou art with me, Lv. 37; þótti vera spottsamr ok grár við alla þá er honum þótti sér dælt við, rude and taunting against all whom he thought his match to deal with, Bjarn. 3: proverb, dælt er heima hvat, at home anything will do, Hm. 5.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛏᛅᛚᛚ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar