Gruna

Betydelsen av det fornnordiska ordet "gruna"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord gruna kan betyda:gruna

gruna

að, to suspect; þá mun Hrútr hlæja, ok mun hann þá ekki gruna þik, Nj. 33; vera grunaðr um svik, Fms. i. 59; engi maðr frýr þér vits en meirr ertú grunaðr um græsku, Sturl. i. 105; grunaðr var hann um þat at hann mundi blóta mönnum, Fs. 28; Grettir grunaði hann, G. trusted him not, Grett. 138 A; ætla ek at þeir hafi grunat mik, Lv. 81; eigi skulu þér gruna oss, 656 C. 39; þá var móðir grunað, Hom. 56; nú grunar hann þat at þeir vili eigi heilar sáttir við hann, Grág. ii. 21; en eigi gruna ek þat, þótt …, Ísl. ii. 183; ætla ek at þeir hafi grunat mik, Lv. 81; sem þú skalt eigi g., as thou shall not doubt, Fb. i. 34; ekki grunum vér (we doubt not) íllvilja yðvarn, 412: en til þess at þú megir eigi gruna sögn mína hér um, Fms. i. 192; Þorkell trefill grunar nokkuð hvárt þannig mun farit hafa, Ld. 58.

gruna

2. impers., grunar mik enn sem fyrr, at …, Eg. 76; nú em ek at raun komin um þat er mik hefir lengi grunat, Nj. 17; en hann grunaði þó, at …, Ld. 306: with gen. of the thing, slíks grunaði mik, I suspected that, Lv. 81: with acc. of the thing, hvat grunar þik (what thinkest thou), hverr skóp Adam? Mirm.; grunar mik um (I doubt) hversu heilla-drjúgr hann verðr, Grett. 72 new Ed.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᚱᚢᚾᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar