Ör-kuml

Betydelsen av det fornnordiska ordet "ör-kuml" (eller ǫr-kuml)

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

ör-kuml (ǫr-kuml)

(mod. örkumsl), n. [from kuml, q. v., and ör-, = Germ. ur]:—a lasting scar, a blemish or wound that disfigures or maims one for ever; særðir til ölífis, sumir til örkumbla, 655 xi. 1; högg þú hestinn, ekki skal hann við örkuml lifa, Nj. 92; ef ekki er örkumbl gört at þeim, Grág. i. 261; þótt þeir fái örkumbl af eðr bana, 301; barn hvert skal ala er borit verðr, nema þat sé með þeim örkymlum (deformity) borit at þennog horfi andlit sem hnakki skyldi, n. G. l. i. 12; stóð höfuðit gneipt af bolnum, segir Þóroddr at Snorri vildi græða hann at örkumla-manni, make a maimed invalid of him, Eb. 244; Klæingr lifði við örkyml, Sturl. ii. 109 C; liggja úti iðrin, hann hirðir nú eigi um líf með örkumlum þessum, Ísl. ii. 365; fékk annarr bana af en annarr örkuml, Fms. viii. 38; hafa týnt sumir limunum, sumir bera annars-kyns örkuml allan aldr sinn, 251; ok fótrinn af berserknum, hann leysti sik af hólmi ok lifði við örkuml, Glúm. 333. örkumla-lauss, adj. unmaimed, unblemished, Fb. ii. 371, Nj. 246, Sturl. i. 86.

Ortografi: Cleasby & Vigfussons bok använde bokstaven ö för att representera den ursprungliga fornnordiska vokalen ǫ. Därför kan ör-kuml vara mer korrekt skrivet som ǫr-kuml.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚢᚱ-ᚴᚢᛘᛚ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar