Síð
Fornnordisk Ordbok - síð
Betydelsen av det fornnordiska ordet "síð"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord síð kan betyda:síð
- síð
- adv., compar. síðr (q. v.), superl. sízt = least, last; but síðarr, síðast in a temp. sense: [Ulf. seiþu = ὀψία, compar. seiþs; O. H. G. sîd; Germ. seit; Old Engl. sith]:—late; sonr er betri þótt sé síð um alinn, Hm. 71; til síð, too late, 65; síð (i. e. never) muntu ráða hríngum, Hkv. Hjörv. 6; síð (i.e, never) léttir mér stríða, Edda (in a verse); ok varð heldr síð gengit til hámessu, Ó. H. 118; ef hann spyrr svá síð, so late, Grág. i. 109; ef sökin kemr svá síð upp, 373; þeim er svá síð fregna, 96; spurði, hví hann hefði svá síð komit, Eg. 150: phrases, síð ok snemma, early and late, perpetually, Stj. 462, FmS. x. 277, Gísl. 128, Þiðr. 57; ár ok síð, id.:—with gen., síð dags, late in the day, FS. 84, FmS. i. 69, Eg. 600; síð aptans, late in the evening, Stj. 6, Hkr. i. 103; síð aptans biðr óframs sök, Sighvat; síð sumars, late in the summer, Eg. 185; síð vetrar, or síð um haustið, late in the autumn, Fær. 128; síð um kveldit, Eg. 149, 600, FS. 85.
- síð
- 2. compar. síðarr, later; þau svik er siðarr kómu fram, FmS. i. 59; Ásdísi átti síðarr Skúli, i. e. S. was her second husband, Landn. 88; eigi síðarr en nú var talit, Grág. i. 18; síðarr meirr, ‘later-more,’ still later, H. E. i. 414; löngu síðarr, Stj. 6; litlu síðarr, a little later, FmS. vi. 93, Nj. 4, 21; fám vetrum síðarr, a few years later, Landn. 12; tiíu vetrum síðarr en Styrbjörn fóll, FmS. i. 6l; hvárt ek dey stundu fyrr eða síðarr, ii. 158.
- síð
- 3. superl. síðast, last; spurðisk þat síðast til hans, Nj. 121; mæltu þat síðast, svá at menn heyrðu, 201; ek ætla þessa veizlu síðast at búa, Ld. 14; orð þau er hann mælti síðast. Eg. 356; þá, skulu þeir síðast fram segja, Grág. i. 38; þessi hólmganga hefir síðast framin verit, Ísl. ii. 259; sá er síðast gengr inn, FmS. i. 16.
- síð
- II. the word remains as subst. in the phrase, um síð or um síðir, at last; þó varð hann um síð ofrliði borinn, FmS. i. 79, ii. 41; þeir kómu of síðir til þess innis, 623. 39; skal sitt hafa hverr of síðir, Grág. ii. 219; görðisk svá til of síðir, FmS. x. 392; at svá færi um síðir, Eg. 701, Ísl. ii. 268; þó kom svá um síðir, Nj. 267; þó at staðar nemi um síðir, Ld. 306; þó vaknaði hann um síðir, FmS. i. 216;—passim in mod. usage.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚦ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- adv.
- adverb.
- compar.
- comparative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- q. v.
- quod vide.
- superl.
- superlative.
- temp.
- temporal.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- S.
- Saga.
- mod.
- modern.
- subst.
- substantive.
Verk & författare citerade:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)