Stund

Fornnordisk Ordbok - stund

Betydelsen av det fornnordiska ordet "stund"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord stund kan betyda:stund

stund
f., dat. stundu, pl. stundir, with neg. suff. stund-gi, q. v.; [A. S. stund; Old Engl. stound; Dan. stund; Germ. stunde]:—a certain length of time, a while, hour, of a longer or shorter time according to the context, mostly of a short time; en er at þeirri stundu kom at hón mundi barn ala, FmS. i. 14; var stund til dags, it was a while before daybreak, Ld. 44; stund var í milli (a good while) er þeir sá framstafninn ok inn eptri kom fram, FmS. ii. 304; langa stund eðr skamma, for a long while or a short, Grág. i. 155; langri stundu fyrr, long ere, FmS. ix. 450; litla stund, a little while, for a short time, MS. 623. 32, BS. i. 42, Eg. 160; jafnlanga stund sem áðr var tínt, Grág. i. 406; er á stundina líðr, er á leið stundina, in the course of time, after a while, FmS. x. 392, 404; jarl mælti er stund leið, after a while, Fær. 93; þat var allt á einni stundu, er … ok, that was all at the same moment, BS. i. 339; var ok stundin eigi löng, it was but a short time, FmS. iv. 361; þat var stund ein, but a short time, 623. 32; allar stundir, always, Fms, i. 219, xi. 76; nú líða stundir, the the time passes on, Fær. 23; er stundir líða, as time goes on, in course of time, Nj. 54; vera þar þeim stundum sem hann vildi, whenever he liked, Ísl. ii. 205; stundu eptir Jól, a while after Yule, FmS. ix. 33; stundu síðarr enn Skalla-Grímr hafði út komit, Eg. 137;. alla stund, the whole time, all the time, Fær. 123; á þeirri stundu, er …, during the time, that…, in the meantime. FmS. xi. 360, K. Þ. K. 33 new Ed.; á þessi stundu, Eg. 424; fyrir stundar sakir, in respect of time,l. 31; but um stundar sakir, but for a while; dvelja af stundir, to kill the time, Band. 23 new Ed.; hann gáði eigi stundanna, FmS. v. 195: savings, opt verðr lítil stand at seinum, Líkn.; lítil er líðandi stund, brief is the fleeting hour, Hkr. i. 154; hvat bíðr sinnar stundar, Grett. 168 new Ed.: allit., staðr ok stund, place and time.
stund
2. adverbial phrases; af stundu, ere long, soon, Íb. 12; fundusk þeir af stundu, Sighvat; munu þeir margir hans úvinir af stundu, er …, Ld. 146, FmS. vii. 159, xi. 357; af annarri stundu, ‘the next while,’ ere long, Band. 27 new Ed.; fyrir stundu, a while ago, Ölk.; um stund, for a while, Fb. i. 170, Ísl. ii. 260; nú um stund, now for a while, Grág. i. 317: stundum (dat.), [cp. A. S. stundum], at times, sometimes, Ld. 256, FmS. i. 14; optliga allar saman en stundum (but now and then) sér hverir, 52; stundum … stundum, sometimes … sometimes, SkS. 96; gaus upp eldrinn stundum en stundum sloknaði, alternately, Nj. 204.
stund
3. in a local sense, a certain little distance, a little way, a bit; hann stóð stund frá dyrunum, BS. i. 660; hann hafði tjaldat upp frá stund þá; stund þá, a bit, FmS. xi. 85; jarðhús-munna er stund þá var brott frá bænum, Fær. 169; þar í brekkunni stund frá þeim, Rd. 316; stund er til stokksins önnur til steinsins, Hbl., cp. Germ. stunde.
stund
4. gen. stundar, stundar hríð, a good while, Hkr. i. 150: very, quite, with an adjective, stundar fast, Grett. 84 new Ed.; stundar-hart, FmS. iv. 153; stundar hátt, vi. 303, Eg. 408; stundar mikill, Þorf. Karl. 426; öx stundar mikil, Fbr. 12; stundar heilráðr, Eb. 54.
stund
II. an hour, adding ‘dags’ (cp. Lat. hora diei); í dægri era stundir tólf, Rb. 6; önnur, þriðja stund dags, Mar., FmS. iii. 57; eina stund dags, 623. 29; tvær stundir dags, two hours, FmS. x. 218; of þrjár stundir dags, 623. 14.
stund
III. metaph. care, pains, exertion; leggja stund á e-t, to take pains, Ísl. ii. 341; leggja hér mikla stund á, to make great exertion, Boll. 354; leggja mesta stund á, Nj. 31; leggja minni (litla, önga) stund á, Ísl. ii. 347.
stund
COMPDS: stundarél, stundarhríð, stundaklukka, stundarstefna, stundatal, stundarvegr, stundarþögn.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᛏᚢᚾᛏ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Liknande poster:

Förkortningar som används:

allit.
alliteration, alliterative.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
lit.
literally.
m.
masculine.
n.
neuter.
neg.
negative.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
uff.
suffix.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
cp.
compare.
gen.
genitive.
Lat.
Latin.
metaph.
metaphorical, metaphorically.

Verk & författare citerade:

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Ölk.
Ölkofra-þáttr. (D. II.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Þorf. Karl.
Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Boll.
Bolla-þáttr. (D. V.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back