t and ð, [drjúpa, draup], to drop, put a drop of fluid, wine, medicine, etc., into the mouth of one sick, fainting, and the like, the fluid in dat.; d. e-u á e-t, or í munn em; hann dreypir vígðu vatni í munn henni, Bs. i. 199; at hann dreypi vatni á tungu mína, Greg. 23, Luke xvi. 24; d. víni á e-n (of fainting), Fas. iii. 508, 571; hann dreypti á konuna þar til at hon raknaði við, ii. 151: to dip, at hann dreypi í vatn enum minsta fingri sínum, Greg. 22, Luke xvi. 24, where the N. T. of 1540 sqq. has, at hann ‘drepi’ hinu fremsta síns fingrs í vatn.