1 FAUSKR
m. (fouski, a, m., Hom. 152), a rotten dry log, esp. dug out of the earth; fausk ok fúka, Barl. 206; f. ok stofna, Grág. ii. 297, Jb. 239, Bs. ii. 183, Barl. 134; fauska-gröptr, m. digging dry logs out of the earth for fuel, Landn. 303.
2 FAUSKR
II. metaph. of an old man, ertú náliga f. einn, Róm. 195; sem fúinn f., Karl. 361. Hom. l. c.; karl-fauskr, an old man.