1 gapa
pret. gapði, Edda 20, Mart. 118; and gapti, pres. gapi, Bs. i. 647; sup. gapat, imperat. gapi, Skm. 28: [Dan. gabe; Germ. gaffen]:—to gape, open the mouth wide, Edda l. c.; með gapanda munn, of a wolf, 41, Fms. iv. 57; með gapandi höfðum, Þórð. 94 new Ed.