Ginna
Old Norse Dictionary - ginna
Meaning of Old Norse word "ginna"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
- ginna
- t, to dupe, fool one, Nj. 225, 263, Band. 5, 27, 69, Fms. vi. 205, Edda 36; g. e-t af e-m, Fms. iii. 98; g. e-n at sér, to fall out with one, Vápn. 7:—to intoxicate, lát af at drekka vín, svá at þú gerir þik ginnta, Stj. 428; ferr þessi maðr í tavernis hús, ok ferr eigi fyrr burt en hann er ginntr, Mar.; drykkja var þar óstjórnleg, svá at þeir urðu allir ginntir, Bárð. 26 new Ed.: intoxicating, of liquor, hennar vatn er svá ginnt ok galit, Stj. 84.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚾᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- n.
- neuter.
Works & Authors cited:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)