Ginna

Słownik staronordyjski - ginna

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ginna"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ginna
t, to dupe, fool one, Nj. 225, 263, Band. 5, 27, 69, Fms. vi. 205, Edda 36; g. e-t af e-m, Fms. iii. 98; g. e-n at sér, to fall out with one, Vápn. 7:—to intoxicate, lát af at drekka vín, svá at þú gerir þik ginnta, Stj. 428; ferr þessi maðr í tavernis hús, ok ferr eigi fyrr burt en hann er ginntr, Mar.; drykkja var þar óstjórnleg, svá at þeir urðu allir ginntir, Bárð. 26 new Ed.: intoxicating, of liquor, hennar vatn er svá ginnt ok galit, Stj. 84.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚾᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back