Gnæfa

Old Norse Dictionary - gnæfa

Meaning of Old Norse word "gnæfa"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

gnæfa
ð and að, to project, Lat. eminere; af Gnár nafni er svá kallat, at þat gnæfi sem hátt ferr, Edda. 22; merki mörg óðfluga ok gnæfðu fyrir ofan brekkuna, Hkr. i. 150; engi sá fyrr en þar gnæfaði merki yfir þeim, Fms. viii. 62; en er bændr sá þat í móti dags-brúninni at merki konungs gnævaði hátt, 126; ok gnæfar yfir liðinu sem einn hár turn, Al. 141; hans bust næfði (sic) náliga við limar uppi, Fb. ii. 27; g. við himin, Fas. i. 185 (in a verse); hann gnæfði ofarliga við ráfrinu, Grett.: metaph., Lat. impendere, hvílíkr háski at yfir gnæfir þeirra sálum, H. E. i. 514:—very freq. in mod. usage.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚾᛅᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

freq.
frequent, frequently.
l.
line.
Lat.
Latin.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
mod.
modern.

Works & Authors cited:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back