Gnæfa
Fornnordisk Ordbok - gnæfa
Betydelsen av det fornnordiska ordet "gnæfa"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- gnæfa
- ð and að, to project, Lat. eminere; af Gnár nafni er svá kallat, at þat gnæfi sem hátt ferr, Edda. 22; merki mörg óðfluga ok gnæfðu fyrir ofan brekkuna, Hkr. i. 150; engi sá fyrr en þar gnæfaði merki yfir þeim, Fms. viii. 62; en er bændr sá þat í móti dags-brúninni at merki konungs gnævaði hátt, 126; ok gnæfar yfir liðinu sem einn hár turn, Al. 141; hans bust næfði (sic) náliga við limar uppi, Fb. ii. 27; g. við himin, Fas. i. 185 (in a verse); hann gnæfði ofarliga við ráfrinu, Grett.: metaph., Lat. impendere, hvílíkr háski at yfir gnæfir þeirra sálum, H. E. i. 514:—very freq. in mod. usage.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛅᚠᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mod.
- modern.
Verk & författare citerade:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)