Hættr
Old Norse Dictionary - hættr
Meaning of Old Norse word "hættr"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word hættr can mean:hættr
- hættr
- 1. adj. dangerous; slíkr maðr er hættastr, ef hann vill sik til þess hafa at göra þér mein, Fms. i. 199; grýttu þeir þaðan á þá, var þat miklu hættara, Eg. 581.
- hættr
- 2. exposed to danger; hest þarf svá at búa, at ekki sé hann hættr fyrir vápnum, Sks. 403.
- hættr
- 3. medic., hættr við dauða, dangerously ill, Jb. 406; þá er herra Rafn var mjök hættr, when R. was sinking fast, Bs. i. 784; hón lá hætt, Korm. 164, (einhættr, q. v.): in mod. times hætt is used indecl., hann, hón, liggr hætt; þeir, þær liggja hætt, he, she, they lie dangerously ill.
- hættr
- 4. neut., e-m er hætt við e-u, to be in danger of; var Þuríði við engu meini hætt, Th. was out of danger, Ísl. ii. 340; mun Þorkatli bróður þínum við engu hætt? Gísl. 28; nú hyggr maðr sér hætt við bana, Grág. i. 497; öðrum ætlaða ek þat mundi hættara en mér, methought that would be more dangerous to others than to me, Nj. 85, 260.
- hættr
- 2. part. of hætta, having left off, having done; eg er hættr að lesa, I have left off reading.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛅᛏᛏᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- adj.
- adjective.
- decl.
- declined.
- indecl.
- indeclinable.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- medic.
- medicine, medically.
- mod.
- modern.
- q. v.
- quod vide.
- R.
- Rimur.
- v.
- vide.
- neut.
- neuter.
- part.
- participle.
Works & Authors cited:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)