Hættr

Fornnordisk Ordbok - hættr

Betydelsen av det fornnordiska ordet "hættr"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord hættr kan betyda:hættr

hættr
1. adj. dangerous; slíkr maðr er hættastr, ef hann vill sik til þess hafa at göra þér mein, Fms. i. 199; grýttu þeir þaðan á þá, var þat miklu hættara, Eg. 581.
hættr
2. exposed to danger; hest þarf svá at búa, at ekki sé hann hættr fyrir vápnum, Sks. 403.
hættr
3. medic., hættr við dauða, dangerously ill, Jb. 406; þá er herra Rafn var mjök hættr, when R. was sinking fast, Bs. i. 784; hón lá hætt, Korm. 164, (einhættr, q. v.): in mod. times hætt is used indecl., hann, hón, liggr hætt; þeir, þær liggja hætt, he, she, they lie dangerously ill.
hættr
4. neut., e-m er hætt við e-u, to be in danger of; var Þuríði við engu meini hætt, Th. was out of danger, Ísl. ii. 340; mun Þorkatli bróður þínum við engu hætt? Gísl. 28; nú hyggr maðr sér hætt við bana, Grág. i. 497; öðrum ætlaða ek þat mundi hættara en mér, methought that would be more dangerous to others than to me, Nj. 85, 260.
hættr
2. part. of hætta, having left off, having done; eg er hættr að lesa, I have left off reading.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᛅᛏᛏᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

adj.
adjective.
decl.
declined.
indecl.
indeclinable.
l.
line.
m.
masculine.
medic.
medicine, medically.
mod.
modern.
q. v.
quod vide.
R.
Rimur.
v.
vide.
neut.
neuter.
part.
participle.

Verk & författare citerade:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back