Hljóta

Old Norse Dictionary - hljóta

Meaning of Old Norse word "hljóta"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word hljóta can mean:hljóta

hljóta
pres. hlýt, pl. hljótum; pret. hlaut, hlauzt, hlaut, pl. hlutum; subj. hlyti; part. hlotinn, neut. hlotið: [A. S. hleôtan; O. H. G. hliuzan; mid. H. G. liuze; Ivar Aasen liota]:—to get by lot, have allotted to oneself; þeir tóku at herfangi Álöfu konu hans ok Arneiði dóttur hans, ok hlaut Hólmfastr hana, Landn. 314; hón hlaut at sitja hjá Björgölfi, Eg. 23; þeir lögðu hluti á ok hlaut Þrándr, Fær. 3; var svá til sýst at Sighvatr skáld hlaut at segja konungi, FmS. vi. 38; (Loki) hlaut blása at helgum skutli, Haustl. 4; skal sá reifa mál hans er hlýtr, who gets the lot, whom the lot falls on, Grág. i. 63.
hljóta
2. to get; vér munum hljóta þunnar fylkingar, FmS. v. 53; menn vegnir eða sárir þrír eða fleiri ok sé hlotnir í hvárn-tveggja flokk, Grág. ii. 114.
hljóta
3. to undergo, suffer, bide; hljóta högg. FmS. xi. 151; úför, 113; harm, i. 21; vel er, at þú hlautzt slíkt af konungi, Hkr. ii. 319.
hljóta
II. metaph., absol. must needs be, with infin.; svá mun nú hljóta at vera at sinni sem þú vill, FmS. i. 159; hefir margr hlotið um sárt at binda fyrir mér, Nj. 54; hér muntú vera hljóta, 129; þú munt ríða h., Fær. 48; en fara hlýtr þú með mér til Jómsborgar, FmS. i. 159; yðart atkvæði mun standa h., FaS. i. 211, passim; þar hlaut at nötra um, Sd. 169.
hljóta
III. reflex. to be allotted, fall by lot; var síðan reynt lið þeirra ok hljótask af því liði átta tigir manna, FmS. xi. 89; at þess þeirra, er ómaginn hlautsk til handa, Grág. i. 266; Kaleb fór til þeirrar borgar er honum hafði hlotisk, Stj. 361; hann hlutaði með lýðnum um stuldinn, ok hlautsk í kyn Júda, 356.
hljóta
2. metaph. to proceed or result from, esp. in a bad sense; en þó mun hér hljótask af margs manns bani, Mun nokkut hér minn bani af hljótask? Nj. 90; kann vera at af hljótisk þessu tali, sem þá verst hefir af hlotisk, Sd. 172.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛚᛁᚢᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
mid. H. G.
middle High German.
n.
neuter.
neut.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
absol.
absolute, absolutely.
infin.
infinitive.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
reflex.
retlexive.
esp.
especially.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Haustl.
Haustlöng. (A. I.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back