Hljóta
Fornnordisk Ordbok - hljóta
Betydelsen av det fornnordiska ordet "hljóta"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord hljóta kan betyda:hljóta
- hljóta
- pres. hlýt, pl. hljótum; pret. hlaut, hlauzt, hlaut, pl. hlutum; subj. hlyti; part. hlotinn, neut. hlotið: [A. S. hleôtan; O. H. G. hliuzan; mid. H. G. liuze; Ivar Aasen liota]:—to get by lot, have allotted to oneself; þeir tóku at herfangi Álöfu konu hans ok Arneiði dóttur hans, ok hlaut Hólmfastr hana, Landn. 314; hón hlaut at sitja hjá Björgölfi, Eg. 23; þeir lögðu hluti á ok hlaut Þrándr, Fær. 3; var svá til sýst at Sighvatr skáld hlaut at segja konungi, FmS. vi. 38; (Loki) hlaut blása at helgum skutli, Haustl. 4; skal sá reifa mál hans er hlýtr, who gets the lot, whom the lot falls on, Grág. i. 63.
- hljóta
- 2. to get; vér munum hljóta þunnar fylkingar, FmS. v. 53; menn vegnir eða sárir þrír eða fleiri ok sé hlotnir í hvárn-tveggja flokk, Grág. ii. 114.
- hljóta
- 3. to undergo, suffer, bide; hljóta högg. FmS. xi. 151; úför, 113; harm, i. 21; vel er, at þú hlautzt slíkt af konungi, Hkr. ii. 319.
- hljóta
- II. metaph., absol. must needs be, with infin.; svá mun nú hljóta at vera at sinni sem þú vill, FmS. i. 159; hefir margr hlotið um sárt at binda fyrir mér, Nj. 54; hér muntú vera hljóta, 129; þú munt ríða h., Fær. 48; en fara hlýtr þú með mér til Jómsborgar, FmS. i. 159; yðart atkvæði mun standa h., FaS. i. 211, passim; þar hlaut at nötra um, Sd. 169.
- hljóta
- III. reflex. to be allotted, fall by lot; var síðan reynt lið þeirra ok hljótask af því liði átta tigir manna, FmS. xi. 89; at þess þeirra, er ómaginn hlautsk til handa, Grág. i. 266; Kaleb fór til þeirrar borgar er honum hafði hlotisk, Stj. 361; hann hlutaði með lýðnum um stuldinn, ok hlautsk í kyn Júda, 356.
- hljóta
- 2. metaph. to proceed or result from, esp. in a bad sense; en þó mun hér hljótask af margs manns bani, Mun nokkut hér minn bani af hljótask? Nj. 90; kann vera at af hljótisk þessu tali, sem þá verst hefir af hlotisk, Sd. 172.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᛚᛁᚢᛏᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- mid. H. G.
- middle High German.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- absol.
- absolute, absolutely.
- infin.
- infinitive.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- reflex.
- retlexive.
- esp.
- especially.
Verk & författare citerade:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Haustl.
- Haustlöng. (A. I.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)