Hús-þing
Old Norse Dictionary - hús-þing
Meaning of Old Norse word "hús-þing"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
- hús-þing
- n. [cp. Engl. hustings], a council or meeting, to which a king, earl, or captain summoned his people or guardsmen; skaut konungr á húsþingi ok segir fyrirætlan sína, Eg. 357; Ásbjörn jarl skaut þá á húsþingi, Fms. xi. 267; þá lætr Pálnatóki kveðja húsþings, 67; Sigurðr konungr … ok áttu þar húsþing; talaði Sigurðr konungr, vii. 151, Ó. H. 45, 155; Þá átti Ólafr konungr h. í garðinum ok stóð upp á stein þann inn mikla er þar stóð, Hkr. i. 252; Eysteinn konungr hafði þá h., Fms. vii. 249; keisarinn hafði h. við ráðgjafa sína ok aðra höfðingja, hann sagði svá, i. 126; þá átti Arinbjörn húsþing við lið sitt, ok sagði mönnum fyrirætlan sína, Eg. 533; hann kvaddi þá húsþings (rendering of Sallust’s ‘concionem populi advocavit’), Róm. 146.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚢᛋ-ᚦᛁᚾᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Works & Authors cited:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)