Hvinnr
Old Norse Dictionary - hvinnr
Meaning of Old Norse word "hvinnr"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
- hvinnr
- or hvinn, m. a pilferer, Fbr. (in a verse); distinguished from a thief; ef maðr stell örtug eða örtug meira, þá er sá þjófr; … enn ef maðr stell minna en örtog, þá er sá torfs-maðr ok tjöru; … en ef minnr stelr en þveiti, þá skal sá heita hvinn um allan aldr síðan ok eigi engan rétt á sér, N. G. l. i. 253, Edda ii. 495; ef maðr stel einhverju þessu (viz. a plough, harrow, etc.), þá heiti æ hvinn at úsekju, Gþl. 359; ef maðr stelr hundi manns, eða ketti, knífi eða belti ok öllu því er minna er vert en eyris, þá er hvinnska, N. G. l. ii. 172; hvinna-ætt, Sighvat. Hvinn-gestr, m. a pr. name, Fms. vi. (in a verse).
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚢᛁᚾᚾᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- etc.
- et cetera.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- pr.
- proper, properly.
- viz.
- namely.
Works & Authors cited:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)