Hvinnr

Bedeutung des altnordischen Wortes "hvinnr"

Wie im Cleasby & Vigfusson Altnordisch-Englisch Wörterbuch definiert:

hvinnr

or hvinn, m. a pilferer, Fbr. (in a verse); distinguished from a thief; ef maðr stell örtug eða örtug meira, þá er sá þjófr; … enn ef maðr stell minna en örtog, þá er sá torfs-maðr ok tjöru; … en ef minnr stelr en þveiti, þá skal sá heita hvinn um allan aldr síðan ok eigi engan rétt á sér, N. G. l. i. 253, Edda ii. 495; ef maðr stel einhverju þessu (viz. a plough, harrow, etc.), þá heiti æ hvinn at úsekju, Gþl. 359; ef maðr stelr hundi manns, eða ketti, knífi eða belti ok öllu því er minna er vert en eyris, þá er hvinnska, N. G. l. ii. 172; hvinna-ætt, Sighvat. Hvinn-gestr, m. a pr. name, Fms. vi. (in a verse).

Mögliche Runeninschrift im Jüngeren Futhark:ᚼᚢᛁᚾᚾᚱ
Jüngere Futhark-Runen wurden vom 8. bis 12. Jahrhundert in Skandinavien und ihren überseeischen Siedlungen verwendet