Kennsl
Old Norse Dictionary - kennsl
Meaning of Old Norse word "kennsl"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word kennsl can mean:kennsl
- kennsl
- n. pl., in the phrase, bera kennsl á e-t, to recognise, identify, Ó. H. 72, Fms. xi. 85, Mag. 97.
- kennsl
- II. a charge made on evidence, n. G. l. i. 72; bar konungr á hendr bændum þessi kennsl, Ó. H. 103; vóru þá þessi k. borin á hendr honum, en hann synjaði þverliga ok bauð skírslur fyrir, Fms. vii. 186; þat var kennt Margretu dróttningu at hón hefði ráðit mann til at svíkja konunginn í drykk, þann mann tóku Birkibeinar ok höfðu þessi kennsl á honum, en hann setti þar syn fyrir ok bauð skírslur …, ix. 5. kennsla-mál, n. cases of circumstantial evidence; dular-eiðar ok um kennsla-mál, þar sem eigi eru lögleg vitni til, Gþl. 199; þar at skyldu allir eiða sverja um kennslamál öll, Ísl. ii. 403,—for these cases were disposed of by an oath of compurgators or by ordeal.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚾᚾᛋᛚ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- L.
- Linnæus.
Works & Authors cited:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)