Kvistr

Old Norse Dictionary - kvistr

Meaning of Old Norse word "kvistr"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word kvistr can mean:kvistr

kvistr
m., pl. kvistir, acc. pl. kvistu, [Dan. kvist; Swed. qvist; akin to kvísl]:—a twig, branch; tökum tvá kvistu ok leggjum á oss i mynd krossins, Fms. i. 136; þeir veltu viðjunum á drekann, ok fylgir maðr upp hverjum kvisti, Fas. ii. 188; á limar ok kvistu viðarins, Fms. vi. 153; aðrir hjuggu kvistu af trjánum, Matth. xxi. 8; sjaldan verða kvistir betri en aðaltré, O. H. l. 5; í kné gengr hnefi of kvistir þverra, Am. 69; sem fura at kvisti, Hðm. 5; sem ernir á kvisti, 31; á kykum kvisti, in a living twig, i. e. in a fair condition, D. I. i. 303; kvista fjöldi, Sks. 441: metaph., engi kvistr þorni sá er af mér blómgask, Sks. 616 B; með kvisti es, ok með ósins hring (of the cross stroke in the letter ø), Skálda 161; il-kvistir, poët. ‘foot-twigs’ = the toes, Am. 62, cp. πέντοζον in Hes. Op. 740; kvikr kvistr, live stock; hann á eigi meir í kvikum kvisti en eina kú, Mar. 1049.
kvistr
2. in mod. usage also a knot; tré fullt af kvistum, a tree full of knots.
kvistr
3. a pr. name, Landn.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚢᛁᛋᛏᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.
accusative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
i. e.
id est.
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
pl.
plural.
poët.
poetically.
Swed.
Swedish.
mod.
modern.
pr.
proper, properly.

Works & Authors cited:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
D. I.
Diplomatarium Islandicum. (J. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back