1 LUNGA
n., pl. lungu, gen. lungna; it occurs only in plur., the sing. may now be used of one lung; [common to all Teut. languages]:—the lungs, Orkn. 18, Stj. 612, Fbr. 137, Fms. iii. 285, Sturl. ii. 150; lungun féllu út í sárit, Glúm. 381, Skíða R. 144.
2 LUNGA
COMPDS: lungnablaðkr, lungnabólga, lungnasótt.