Mær
Old Norse Dictionary - mær
Meaning of Old Norse word "mær"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word mær can mean:mær
- mær
- f., gen. meyjar, dat. meyju, acc. mey; pl. meyjar, dat. meyjum: meyja, u, f. a later form in MSS. of the 14th century, sú meyja, meyjan, Stj. 136, BS. ii. 27; þú meyja (voc.), Fb. ii. 194, Skáld H. 1. 9; as also nom. mey, FaS. iii. 177; [Ulf. mawi = κοράσιον, παις; A. S. meowle = meyla, q. v.; Swed. and Dan. mö; the Engl. maid and Germ. magd are derivatives]:—a maid, girl, virgin; þaðan koma meyjar, Vsp. 20; mey, Hm. 81, 96; meyjar orð, 83; mörg góð mær, 101; en horska mær, 95, Vþm. 47; meyja, 49; meyjar ástir, Alm. 8; mér tíða mey, Skm. 7; mær (voc.), 23, 25, 26; mær er mér tíðari, 7; mær heitir fyrst hver, en kerlingar er gamlar eru, Edda 108; leizt honum mærin fögr, Eg. 23; Egill sá þar mey fagra, … mærin var úkát ok grét … Egill mælti við meyna, 481, 483; mær tvítug eða ellri, Grág. i. 307, 465; ekkjur ok meyjar tvítöga ok ellri, ii. 108; eigi mær heldr göfuglig ekkja, FmS. x. 294: a girl, hón lék sér á gólfi við aðrar meyjar, hversu lízt þér á mey þessa, þykkir þér eigi fögr! ærit fögr er mær sjá, Nj. 2; Þóra ól barn um sumarit, ok var þat mær, Eg. 166; litlu síðarr fæddi hón barn, þat var mær, Steinn hélt meyjunni undir skírn, hét sú mær Þóra, Steinn gaf meyjunni fingrgull, Ó. H. 144; hvárt sem er sveinn eða mær, n. G. l. i:—a virgin, Gefjon, hón er mær ok henni þjóna þær er meyjar andask, Edda 21; hón var mær alla æfi, 655 ix. C. 1: allit., brúðr Guðs, mær ok móðir, Mar., esp. of the Virgin Mary, Lil.; mær meyja, the maid of maids, Hdl. (begin.):—of the zodiac, Rb. (1812) 16.
- mær
- 2. freq. in poetry = a daughter, thus answering to mögr; Gýmis meyjar, the daughter of G., Skm. 12; mey átti hann, Rm. 36 (Bugge); hefir minn faðir heitið meyju sinni, Hkv. 1. 18; Hýmis meyjar, LS. 34; meyjar Mögþrasis, Vþm. 48; Billings mey, Hm. 96; Högna mær, Hkv.; fögr mær fíra, Vkv. 2: allit., Loka mær, the daughter of L. = Hel. Ýt.; mær ok mögr, daughter and son, Og. 9.
- mær
- COMPDS: meyjarmál, meyjarmundr.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛅᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- acc.
- accusative.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- begin.
- beginning.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- lit.
- literally.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- pl.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- freq.
- frequent, frequently.
- Hel.
- Heliand.
Works & Authors cited:
- Alm.
- Alvís-mál. (A. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Lil.
- Lilja. (A. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Skáld H.
- Skáld Helga-rímur. (A. III.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Og.
- Oddrúnar-grátr. (A. II.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)