1 REINI
a, m., qs. vreini, [A. S. wræne; Swed. vrensk-hest = a stallion; cp. Swed. vrenska, Dan. vrinske, = to neigh]:—a stallion; reini mun ek þér þykkja … þótt þú hafir reina rödd, Hkv. Hjörv. 20, 21; vilda ek at Steingerðr væri gömul jalda í stóði, en ek reini, Kormak; the word is else obsolete, see Bugge 407 note.