1 sessi
a, m. a bench-mate, Edda 94 (in a verse), 108; sessar eða samsætis-menn, Sks. 366; tali hverr lágt við sinn sessa, 367; sessar manns beri vitni með honum, N. G. L. i. 68:—of oar-mates, bogi skal liggja við þóptu hverja, þann skulu sessar tveir fá ok streng á, Gþl. 100.