1 SKIN
n. [skína; in provinc. Germ. the moon is called schein, Grimm’s Dict.], sheen, shining, of the sun, moon, stars; skin sólar ok tungls, 623. 21; hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, Edda 16; einn dag var skin heitt, Fms. i. 118, vi. 411; þann dag var fagrt veðr af skini, x. 344; höfðu þeir skorpnat í skininu, Háv. 47, passim: sól-skin, sunshine; tungl-skin, moonshine; a poët. name of the moon, Alm.
2 SKIN
2. show = Germ. schein; yfir-skin, mod.
3 SKIN
COMPDS: Skinfaxi, skinhringr.