1 SORG
f. [Ulf. saurga = μέριμνα, λύπη; A. S. and Dan. sorg; Engl. sorrow; Germ. sorge]:—sorrow, care, bereavement; the original sense is care (harmr being ‘sorrow’); sorg etr hjarta, Hm. 122; kveykva sorg, Hðm. 1; ala sorg, Orkn. (in a verse); hug-sorg, mind’s grief; búk-sorg, worldly care: allit., sorg ok sút, Hm. 147; snótum öllum sorg at minni veri, Gh. 21; með sorg, Fms. ii. 223, passim: plur. cares, sorrows, lægja sorgir, Rm. 41; at sorgum, Fms. vi. (in a verse); segja sorgir, Am. 84; minar eru sorgirnar þungar sem blý, an old ditty, Sturl. iii. 317; sorgar-búnaðr, -búningr, a mourning dress, Barl. 20, Stj.: in old vernacular writings the only records of mourning are the phrase ‘to wear a black hood’ (falda blá) in Heiðarv. S. (in a verse), and the hanging the hall with black in the celebrated passage in Jómsvík S., see Sir Edmund Head’s ballad ‘The Death of old King Gorm;’ neither is black used for mourning in Icel., as it is the national colour.
2 SORG
COMPDS: sorgbitinn, sorgeyrr, sorgafullr, sorgfullr, sorgalauss, sorglauss, sorgliga, sorgligr, sorgmóðr, sorgmæði, sorgsamligr, sorgarsamligr.