Svara

Meaning of Old Norse word "svara"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word svara can mean:svara

svara

að, [A. S. and-swarian; Engl. an-swer], to reply, answer, absol. or with double dat. (S. e-m e-u), ef maðr svarar eigi, Grág. i. 21; svara engu orði, Fb. ii. 63; Hrútr svaraði þá—‘ærit fögr er mær sjá,’ Nj. 2; því (dat.) mun ek svara þér um þetta er satt er, 49; hón svarar svá, at hón vill …, FmS. i. 2; svara e-u fyrir sik, to make answer in defence, 656 C. 29.

svara

II. as a law phrase, to answer, respond; svara til laga þeim jörðum sem keypt hefir, Dipl. iv. 9; S. lögriptingum á jörðu, ii. 20; svara máli fyrir e-n, to answer for, Nj. 106; S. sökum fyrir e-t, to pay the penally for, SkS. 796; S. e-m lögum, to answer according to the law, D. N.; S. þessum lögbrotum, to answer for them, SkS. 546; at þér svarit slíku fyrir sem þér hafit til gört, that you shall answer for what you have done, Boll. 350; S. skilum fyrir, to give an account for, FmS. vii. 127; eiga at S. málum, Stat. 309; um presta, hverju þeir skulu S., what duties they have to discharge, N. G. l. i. 345; svara til allra stétta, to pay taxes to all estates (king and clergy).

svara

2. svara e-u, to be equal, amount to; svá mikil kol sem svaraði fimm hrossa göngu, Dipl. v. 14; er svari innkaupum, N. G. l. iii. 16; sam-S.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛅᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements