Þurðr

Old Norse Dictionary - þurðr

Meaning of Old Norse word "þurðr"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þurðr
m., gen. þurðar, [þverra], a decrease, waning; hvern þurð þú hefir drukkit á sænum, Edda 34; þóttisk hann sjá mikinn þurð á liði sínu, FaS. ii. 286; ekki fara í þurð draumarnir, Ld. 128 (vellum MS.); jafn-skjótir at vexti eða þurði, SkS. 53; stóð hans ríki með styrk miklum en öngum þurð, Ó. H. 69; til þurðar ríki þínu, Fb. iii. 321.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚱᚦᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

gen.
genitive.
m.
masculine.
n.
neuter.
S.
Saga.

Works & Authors cited:

Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back