Þurs

Old Norse Dictionary - þurs

Meaning of Old Norse word "þurs"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word þurs can mean:þurs

þurs
(sounded þuss), m., this interesting word occurs in no other Teut. language; [Dan. tosse = a fool]:—a giant, with a notion of surliness and stupidity; þursa líki þykki mér á þér vera, ertattu til brúðar borinn, Alm. 2; þurs (gen.) ráðbani, slayer of the giants, i. e. Thor,m. 19; með þursi þríhöfðuðum, Skm.; líkari eru þeir þursum at vexti ok sýn enn menskum mönnum, Eg. 110; þegja skal þurs ef hann sitr nökviðr við eld, Ísl. ii. 317 (see nökviðr); hann var kominn af þursum, Fas. i. 412; þursinn (the goblin) skautzt inn í bjargit, ii. 29; svá hefir Grettir sagt, at fyrir dalnum hafi ráðit blendingr, þurs einn, sá er Þórir hét, Grett. 137; vér skulum ginna þá sem þursa, Nj. 263; hrím-þurs, q. v.
þurs
2. a dull fellow, a dunce, Dan. tosse; so in the ditty, opt er sá í orðum nýtr, sem iðkar mentan kæra | en þursinn heimskr þegja hlýtr, sem þrjózkast við at læra, Hallgr.
þurs
3. the Rune Þ, Skm., Skálda 168.
þurs
II. a nickname, Eg.; svarti-þ., a nickname.
þurs
COMPDS: þursaberg, þursaskegg, þussasprengir.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚱᛋ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.
Danish.
gen.
genitive.
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
q. v.
quod vide.
Teut.
Teutonic.
v.
vide.
þ.
þáttr.

Works & Authors cited:

Alm.
Alvís-mál. (A. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back