Þurs
Norrøn Ordbok - þurs
Betydning av det norrøne ordet "þurs"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet þurs kan bety:þurs
- þurs
- (sounded þuss), m., this interesting word occurs in no other Teut. language; [Dan. tosse = a fool]:—a giant, with a notion of surliness and stupidity; þursa líki þykki mér á þér vera, ertattu til brúðar borinn, Alm. 2; þurs (gen.) ráðbani, slayer of the giants, i. e. Thor, Hým. 19; með þursi þríhöfðuðum, Skm.; líkari eru þeir þursum at vexti ok sýn enn menskum mönnum, Eg. 110; þegja skal þurs ef hann sitr nökviðr við eld, Ísl. ii. 317 (see nökviðr); hann var kominn af þursum, Fas. i. 412; þursinn (the goblin) skautzt inn í bjargit, ii. 29; svá hefir Grettir sagt, at fyrir dalnum hafi ráðit blendingr, þurs einn, sá er Þórir hét, Grett. 137; vér skulum ginna þá sem þursa, Nj. 263; hrím-þurs, q. v.
- þurs
- 2. a dull fellow, a dunce, Dan. tosse; so in the ditty, opt er sá í orðum nýtr, sem iðkar mentan kæra | en þursinn heimskr þegja hlýtr, sem þrjózkast við at læra, Hallgr.
- þurs
- 3. the Rune Þ, Skm., Skálda 168.
- þurs
- II. a nickname, Eg.; svarti-þ., a nickname.
- þurs
- COMPDS: þursaberg, þursaskegg, þussasprengir.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᚢᚱᛋ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- Dan.
- Danish.
- gen.
- genitive.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- q. v.
- quod vide.
- Teut.
- Teutonic.
- v.
- vide.
- þ.
- þáttr.
Siterte verk og forfattere:
- Alm.
- Alvís-mál. (A. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Hallgr.
- Hallgrímr Pétrsson.
- Skálda
- Skálda. (H. I.)