Værr

Old Norse Dictionary - værr

Meaning of Old Norse word "værr"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word værr can mean:værr

værr
adj., prop. ‘peaceful, safe,’ snug, comfortable, tranquil; samfarar þeirra vóru eigi værar, Sturl. i. 115 C (of a wedded pair); svá er mörg við ver sinn vær, | at varla sér hón af honum nær, so fond of her husband, that …, Skálda (Thorodd); drekka í væru ranni, in the snug hall, Gm. 13; er þér nú værra, dost thou feel more at ease? (of pain), Gísl. 111; honum görðisk ekki mjök vært, Ld. 152.
værr
II. neut. vært, living with, putting up with, sojourning; eigi er ykkr saman vært, ye cannot live together, Fms. ii. 58.
værr
2. putting up with; sú vist er honum væri vært við, that he could put up with, Grág. i. 191; nema búar beri þat, at barni væri eigi vært at fóstrinu, that the bairn could not live there, of a child put out, 276; hón stóð upp ok mælti, verit er nú meðan vært er, Eb. 280; því at þér mun fyrir hvárigum vært í Eyjum, ef þú görir honum nokkut, Orkn. 436; þér er ekki vel vært hér í landi fyrir Haraldi konungi, Fms. vi. 218.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚱᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
l.
line.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
neut.
neuter.
n.
neuter.

Works & Authors cited:

Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Gm.
Grímnis-mál. (A. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back