Vakna
Old Norse Dictionary - vakna
Meaning of Old Norse word "vakna"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word vakna can mean:vakna
- vakna
- að, to awake, i. e. to pass from sleep to waking (opp. to sofna); hugðisk hann sofna, en hann hugði þá alla menn aðra vakna, Íb. 7; vaknaði hann, Fms. ix. 24, Ó. H. 208; vakna við e-t, to be awaked by a thing, Fms. xi. 117; vöknuðu þeir við. Eg. 80; menn vöknuðu við, er hann gékk út, Nj. 28; nú skulu vér vakna snemma í morgin, Fas. ii. 542.
- vakna
- 2. metaph., vakna við e-t, to wake as to a thing, to recognise, recollect; þá, vaknaði konungr við ætt þeirra, Fms. v. 348; vaknar konungr þegar við Ólaf fyrir sakir fræmla hans, Ld. 72; ef maðr görir sér mark ok vaknar eigi við á várþingi, Grág. ii. 304; féll þá lið mart áðr þeir bændr vöknuðu við, Fms. v. 77.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚴᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- i. e.
- id est.
- opp.
- opposed.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Works & Authors cited:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)