Ymja

Old Norse Dictionary - ymja

Meaning of Old Norse word "ymja"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ymja
[? A. S. woma], pres. ym, ymr, pret. umði: to whine, cry; hann grét sárliga ek umði, Hom. 116; svá bar hann prúðliga sóttina at engi maðr heyrði hann ymja, O. H. l. 39; þá umðu þeir er á heyrðu ok hlógu at, 75: to echo, resound, ymja mun í báðum eyrum þeim er á heyrir, Stj. 433; ymr it aldna tré, Vsp.; umðu ölskálir, Akv. 34; umðu oddlár, Hkm. 8; ymðu Úlfhéðnar, howled, Fagrsk. 8, v. l. 7; ymr þjóðar-böl, BS., Rafns S. (in a verse): in mod. usage ymja is obsolete, but emja (q. v.) is in use.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛘᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
mod.
modern.
pres.
present.
pret.
preterite.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Works & Authors cited:

Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Hkm.
Hákonar-mál. (A. III.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back