1 ossir
adj. pl. ours, = várir, Germ. unser; ossa ván, Geisli 4; at vilja ossum, Am. 30; hendr ossar, 52; ossum rönnum i, Skm. 14; ossum niðjum, Hkv. 2. 9; liði ossu, Sighvat: in prose, ok ætlaði at láta meiða eðr drepa ossa landa fyrir, Íb. 10.
加载中...
古诺尔斯语词典条目