Birgja
Old Norse Dictionary - birgja
Betydningen af oldnorske ordet "birgja"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
- birgja
- ð, to furnish, provide; skal ek víst b. hann at nökkuru, Nj. 73; segir Sigurðr, at hann mun b. þá með nökkuru móti, Fær. 237; hann birgði þá ok um búfé, Ld. 144; nú vil ek b. bú þitt at málnytu í sumar, Hrafn. 9. [In the Edd. sometimes wrongly spelt with y, as it is quite different from byrgja, to enclose.]
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛒᛁᚱᚴᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- n.
- neuter.
Værker & Forfattere citeret:
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)