Burðr

Betydningen af oldnorske ordet "burðr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet burðr kan betyde:burðr

burðr

ar, m. pl. ir, [Engl. birth; Hel. giburd; Germ. geburt; cp. bera A. II]:—birth, esp. of the birth of Christ; frá Guðs, Drottins, Krists burði, BS. i. 112, 145, 158, 173; frá hingað-burði Christi, id., 64, 75, 79, 85; til burðar Christi, Rb. 84: of men, sótt burðar = jóðsótt, labours, K. Á. 104.

burðr

2. of domestic animals, calving, lambing, hence sauð-burðr, the lambing-time; þeim kúm er bezt búast til burðar, BS. i. 194.

burðr

3. birth, the thing born, an embryo; Fíllinn gengr tvö ár með burðinum, Stj. 70; at þær (viz. the ewes) skyldi sinn burð geta, 178; fæða sinn burð, 97; með konum leysisk burðr (abort), BS. i. 798.

burðr

4. in pl. birth, extraction; heiðinn at burðum (MS. sing.), heathen by birth, Ver. 40; burðir ok ætt, kith and kin, FmS. i. 83; er ekki er til Noregs kominn fyrir burða sakir, ix. 389; Hákon jarl hafði burði til þess, at halda foðurleifð sinni, ok hafa jarlsnafn, i. 223; þykkjumk ek hafa til þess burði ok frænda styrk, Eg. 474; hence in mod. usage burðir means one’s ‘physique,’ strength; burðamaðr mikill, a mighty strong man; hafa litla burði, to have little strength; yfir-burðir, superior strength (cp. bera yfir), and afburðir, q. v.

burðr

II. the bearing of limbs, body; lima-burðr, fóta-burðr, höfuð-burðr.

burðr

III. [bera C], the compds at-burðr, við-burðr, til-burðr, hop, accident; fyrir-burðr, vision.

burðr

IV. answering to bera A. I, vide byrðr, and compds like á-burðr.

burðr

β. saman-burðr, comparison.

burðr

COMPDS: burðamunr, burðardagr, burðarmaðr, burðarsveinn, burðartími.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛒᚢᚱᚦᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser