Fljóta
Old Norse Dictionary - fljóta
Betydningen af oldnorske ordet "fljóta"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet fljóta kan betyde:fljóta
- fljóta
- pret. flaut, 2nd pers. flauzt; flautt scarcely occurs, pl. flutu; pres. flýt, pl. fljótum, pret. subj. flyti; part. flotinn; sup. flotið: [A. S. fleôtan; Engl. float; O. H. G. fliozan; Germ. fliessen; Dan. flyde; Swed. flyta]
- fljóta
- 1. to float on the water; sá þar fljóta langskip tjaldat, Eg. 88; þar sem þat flaut í höfninni, 359; láta þeir f. skipit, FmS. x. 347; par sá þeir f. fyrir skip Þorvalds, Korm. 234; hverir láta fljóta fley við bakka, Hkv. 2. 4; flýtr meðan lifir en sökkr þegar dautt er, Rb. 352: in the saying, flýtr meðan ekki sökkr, a phrase answering to the Engl. sink or swim; fugla er f. á vatni, fowls that swim, Grág. ii. 346; þá flýtr hann til lands, floats ashore, SkS. 94; séðú hve flotinn flýtr, Skálda 163.
- fljóta
- β. metaph. to float about, spread, of news, BS. ii. 143; láta orð f., Mar. 14; þat hefir flotið um þrjá bæi eðr fjóra, n. G. l. i. 141, Hom. 45.
- fljóta
- γ. reflex., láta fljótask, to drift, SkS. 133.
- fljóta
- 2. to run, stream, of running waier; svá sem rennandi vötn f. at ýmissum uppsprettum, FmS. ii. 89: to form a pool, vötnin flutu fjórtán álna djúp, Stj. 58; með fljótandum tárum, with gushing tears, Mar.
- fljóta
- β. intranS. to be flooded; flaut hann allr í tárum, he was in floods of tears, FmS. x. 24; flutu í vatni augun klár, PasS. 2. 11; flaut í blóði gólf allt, the floor was flooded with blood, Eg. 217; jörðin flaut af hunangi, Stj. 453; ketillinn flýtr með feiti, BS. ii. 135; flaut allt land af mönnum, FmS. viii. 400.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚠᛚᛁᚢᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- sup.
- supine.
- Swed.
- Swedish.
- f.
- feminine.
- v.
- vide.
- L.
- Linnæus.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- reflex.
- retlexive.
- intrans.
- intransitive.
- trans.
- transitive.
Værker & Forfattere citeret:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.