Frelsa
Old Norse Dictionary - frelsa
Betydningen af oldnorske ordet "frelsa"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet frelsa kan betyde:frelsa
- frelsa
- t, mod. að, to free; frelstr, FmS. i. 79; pret. frelsti, 225. 70, SkS. 660, Gullþ. 4; frelstisk, FmS. vii. 59, x. 404, 413; frelstusk, SkS. 587 (frjalsti B); pres. frelsir, 655 xxxii. 4; imperat. frels, Hom. 159; part. frelst, Sturl. iii. 139: in mod. usage always frelsa, að, e. g. heldr frelsa (imperat.) oss frá íllu, in the Lord’s Prayer; this form occurs even in MSS. of the 14th century, e. g. frelsaði, BS. i. 269 (MS. Arna-Magn. 482); but frelsi, l. c., in the older recension, BS. i. 95: an older form frjálsa, að (frealsa), freq. occurs in old MSS.; pres. frjálsar, Gþl. 91; frjálsaði, Dipl. i. 11; infin. frjálsa, SkS. 349, 594 B; subj. frjálsisk, 349 B; frealsaðisk, Stj. 26: [Dan. frelse; Swed. frälsa]:—to free, deliver, rescue, passim: the law phrase, frelsa e-m e-t, to rescue a thing for one; til at f. honum sína föðurleifð, FmS. ix. 329; Egill kvaðsk frelst hafa Þórði manna-forráð, Sturl. iii. 139; frelsa þeim jörð er á, Gþl. l. c.; ok frjálsaði jörðina honum til æfinlegrar eignar, Dipl. l. c.; hann frelsaði sér þann hlut frá, er eptir var, til forráða, BS. i. 269; ok frelsti hón sveininum (veiðina), Gullþ. 4; frelsa þræl, to set a bondsman free, n. G. l. passim.
- frelsa
- II. reflex. to save oneself, escape, FmS. vii. 59 passim: as a law term, to get freedom, from bondage, n. G. l. i. 33: in a pasS. sense, SkS. 587 passim.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚠᚱᛁᛚᛋᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- Dan.
- Danish.
- e. g.
- exempli gratia.
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- imperat.
- imperative.
- infin.
- infinitive.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Swed.
- Swedish.
- þ.
- þáttr.
- pass.
- passive.
- reflex.
- retlexive.
Værker & Forfattere citeret:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)