Gráta
Old Norse Dictionary - gráta
Betydningen af oldnorske ordet "gráta"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet gráta kan betyde:gráta
- gráta
- grét, grátið, pres. græt, with neg. suff. grátt-at-tu, weep not thou, Hkv. Hjörv. 41; [Ulf. grêtan; A. S. grætan; Hel. greotan; lost in mod. Engl., but used in North. E. and Scot. to greit or greet = weep; Swed. gråta; Dan. græde; Ivar Aasen graata]:—to greit, weep; grét Þórir, en Sigmundr mælti, grátum eigi, frændi, munum lengr, Fær. 33; Freyja grætr eptir, en tár hennar eru gull rautt, Edda 21; hón tók at gráta ok svaraði engu, Nj. 11; hvárt grætr þú nú Skarphéðinn, 202; hón greiddi hárit frá augum sér ok grét; Flosi mælti, skapþungt er þér nú, frændkona, er þú grætr, 176, cp. Edda 38, 39; fár er fagr ef grætr, Fb. i. 566; hversu bersk Auðr af um bróður-dauðann, grætr hón mjök? Gísl. 24, 62; gráta sáran, to ‘greit sore,’ Ísl. ii. 103; gráta hástöfum, to weep aloud; hón mátti eigi stilla sik ok grét hástöfum, Nj. 27; gráta beiskliga, to weep bitterly, n. T.; gráta fögrum tárum, to weep fair tears (cp. θαλερόν δάκρυ), to ‘greit sore;’ gráta fegins-tárum, to weep tears of joy.
- gráta
- II. tranS. to bewail, weep for one, 677. 1; þó er þat vel er þú grætr góðan mann, Nj. 176; gráta Baldr ór Helju, Edda 39; ef allir hlutir í heiminum kykvir ok dauðir gráta hann, 38: the saying, sé gret aldrei fyrir gull sem ekki átti það, he never wept for gold who had it not, Vídal. i. 286, ii. 84.
- gráta
- III. part. grátinn, bathed in tears, Stj. 385, Am. 94; hón var löngum grátin, BS. i. 193; hón var grátin mjök, Vígl. 28.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚱᛅᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- neg.
- negative.
- North. E.
- Northern English.
- pres.
- present.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- uff.
- suffix.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- trans.
- transitive.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
Værker & Forfattere citeret:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- N. T.
- New Testament.
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)