Hrapa

Old Norse Dictionary - hrapa

Betydningen af oldnorske ordet "hrapa"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hrapa kan betyde:hrapa

hrapa
að, to fall, tumble down, Fs. 70, Ann. 1339, Th. 76, Al. 76: to fall into an abyss, down a precipice, hröpuðu þeir af hæðinni, Landn. 147; h. til helvítis, Hom. 87; eg sá Satan svo sem eldingu h. af himni, Luke x. 18; hann hrapar í pyttinn, Fs. 158; h. ofan, Al. 146; hrapaði hann niðr í fjöruna, Fms. v.ii. 75; hann er að h. klett af klett, a ditty: of a shooting star, stjörnur munu af himnum h., MatTh. xxiv. 29, (stjörnu-hrap.)
hrapa
β. to fall in ruin; hvort hús mun yfir annat h., Luke xi. 17, xiii. 4; but not usual, ‘hrynja’ being used of a house, wall, tower, rock which falls; hrapa of a man who falls from them.
hrapa
II. to rush headlong, hurry; hrapa á fund e-s, Fms. i. 303; er þú hrapar svá til banans, vi. 115: h. í e-t, to rush into, H. E. i. 469; h. at e-u, to hurry on a thing, Fs. 41; ef maðr hrapar svá at grepti at kviðr berr at önd sé í brjósti, K. Þ. K. 26: with dat., eigi skulu þér h. því svá, Ölk. 36; hitt mundi mitt ráð at H. E.gi ferðinni, Eg. 577, Fms. v. 43; ok hrapaðir þeim svá til helvítis, vii. 123.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᚱᛅᛒᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
v.
vide.
dat.
dative.
s. v.
sub voce.

Værker & Forfattere citeret:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Ölk.
Ölkofra-þáttr. (D. II.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back