Íllska

Old Norse Dictionary - íllska

Betydningen af oldnorske ordet "íllska"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

íllska
u, f. ill will, wickedness, cruelty, Fms. x. 304, xi. 445, Fb. ii. 388, Nj. 82, Js. 27, Hom. 4, 151, Stj. 314, Sks. 606, N. T., Pass., Vídal. passim: as also fury, rage, það er íllska í honum: íllsku-fullr, full of wickedness, Fms. ii. 137; íllsku-limr, a limb of wickedness; íllsku-kraptr, íllsku-íþrótt, 188, 656 B. 1, Hom. 27; íllsku-verk, a wicked work, 14; íllsku-vættr, an evil wight, Str. 43; íllsku-maðr, a wicked, cruel man, Bær. 8; íllsku-þrá, doggedness, Stj. 268: mischief, evil, Fms. i. 184: as also in mod. usage, íllsku-veðr, a fiery gale.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛁᛚᛚᛋᚴᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.

Værker & Forfattere citeret:

Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Js.
Járnsíða. (B. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
N. T.
New Testament.
Pass.
Passiu-Sálmar.
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Str.
Strengleikar. (G. II.)
Vídal.
Vídalíns-Postilla.
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back