Íllska
Słownik staronordyjski - íllska
Znaczenie staronordyjskiego słowa "íllska"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- íllska
- u, f. ill will, wickedness, cruelty, Fms. x. 304, xi. 445, Fb. ii. 388, Nj. 82, Js. 27, Hom. 4, 151, Stj. 314, Sks. 606, N. T., Pass., Vídal. passim: as also fury, rage, það er íllska í honum: íllsku-fullr, full of wickedness, Fms. ii. 137; íllsku-limr, a limb of wickedness; íllsku-kraptr, íllsku-íþrótt, 188, 656 B. 1, Hom. 27; íllsku-verk, a wicked work, 14; íllsku-vættr, an evil wight, Str. 43; íllsku-maðr, a wicked, cruel man, Bær. 8; íllsku-þrá, doggedness, Stj. 268: mischief, evil, Fms. i. 184: as also in mod. usage, íllsku-veðr, a fiery gale.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᛚᛋᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- N. T.
- New Testament.
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.